De no-riskpolis biedt financiële bescherming voor werkgevers wanneer een werknemer met een ziekteverleden of arbeidsbeperking opnieuw ziek wordt. Maar niet elke werknemer heeft automatisch recht op deze regeling,. Ook dekt de no-riskpolis dekt niet alle kosten die gepaard gaan met ziekte. In deze blog leg ik uit wanneer een werknemer recht heeft op de no-riskpolis, welke voorwaarden daarvoor gelden, en wat de regeling wel en niet dekt.
Wanneer heb je recht op de No-riskpolis?
Werknemers met een arbeidsbeperking of ziekteverleden kunnen aanspraak maken op de no-riskpolis onder bepaalde voorwaarden. Dit hangt af van de situatie van de werknemer en de arbeidsovereenkomst:
- Werknemers met minder dan 35% arbeidsongeschiktheid bij een nieuwe werkgever: Als een werknemer minder dan 35% arbeidsongeschikt is verklaard en binnen vijf jaar een nieuwe arbeidsovereenkomst aangaat, heeft hij/zij recht op de no-riskpolis als de medewerker binnen die periode opnieuw ziek wordt.
- Werknemers met meer dan 35% arbeidsongeschiktheid bij dezelfde of een nieuwe werkgever: Werknemers die meer dan 35% arbeidsongeschikt zijn, hebben recht op de no-riskpolis wanneer ze binnen vijf jaar na de vaststelling van hun WIA-recht ziek worden. Dit geldt zowel voor dezelfde als voor een nieuwe werkgever.
- Nieuwe arbeidsovereenkomst binnen vijf jaar: Werknemers die een nieuwe arbeidsovereenkomst aangaan en binnen vijf jaar opnieuw ziek worden, hebben in de meeste gevallen recht op de no-riskpolis. De oorzaak van de nieuwe ziekmelding hoeft niet gerelateerd te zijn aan de eerdere arbeidsongeschiktheid.
Wat dekt de No-riskpolis?
De no-riskpolis biedt dekking voor de loonkosten van een werknemer die binnen de gestelde termijn ziek wordt. De werkgever kan een Ziektewet-uitkering aanvragen, die wordt verrekend met het loon dat normaal gesproken doorbetaald moet worden. Dit biedt werkgevers financiële bescherming, omdat ze niet volledig verantwoordelijk zijn voor de loondoorbetaling bij ziekte.
Wat dekt de No-riskpolis niet?
Hoewel de no-riskpolis de loonkosten dekt, zijn er andere kosten die niet door deze regeling worden vergoed. De volgende kosten vallen niet onder de dekking van de no-riskpolis:
- Kosten voor de arbodienst: De kosten voor het inschakelen van een arbodienst worden niet gedekt door de no-riskpolis.
- Kosten van re-integratiebegeleiding of casemanagement: De kosten voor re-integratiebegeleiding of een casemanager worden door de werkgever zelf gedragen.
- Kosten van een tweede spoortraject: Wanneer een tweede spoortraject moet worden ingezet, vallen deze kosten buiten de dekking van de no-riskpolis.
- Kosten van een arbeidsdeskundig onderzoek: Ook de kosten voor het inschakelen van een arbeidsdeskundige vallen niet onder de dekking van de no-riskpolis. Conclusie
Hoewel de no-riskpolis veel voordelen biedt, is het belangrijk dat werkgevers zich bewust zijn van de beperkingen van de dekking. De loonkosten worden vergoed, maar andere kosten zoals re-integratie en arbodienst vallen buiten de regeling. Zorg ervoor dat je als werkgever goed op de hoogte bent van de voorwaarden en beperkingen van de no-riskpolis om financiële verrassingen te voorkomen.
