Na langdurige ziekte keren veel werknemers terug naar werk in de vorm van passende arbeid. Maar wat is het verschil tussen passende arbeid en nieuw bedongen arbeid? Dit verschil is belangrijk omdat het bepaalt of een werknemer opnieuw recht heeft op loon bij een nieuwe ziekmelding. In deze blog bespreken we het onderscheid tussen deze twee vormen van arbeid en wat de gevolgen hiervan zijn.
Wat is passende arbeid?
Passende arbeid is werk dat de werknemer verricht in het kader van re-integratie. Dit werk is aangepast aan de mogelijkheden van de werknemer en kan afwijken van de oorspronkelijke functie. Zolang de werknemer passende arbeid uitvoert, geldt er bij een nieuwe ziekmelding geen recht op loonbetaling voor 104 weken. Dit komt omdat passende arbeid wordt gezien als een tijdelijke oplossing binnen het re-integratietraject en niet als nieuw bedongen arbeid.
Wat is nieuw bedongen arbeid?
Nieuw bedongen arbeid is werk dat officieel de nieuwe functie van de werknemer is geworden. Dit kan expliciet worden vastgelegd in een nieuwe arbeidsovereenkomst. Ook kan het stilzwijgend ontstaan wanneer de werknemer langere tijd het aangepaste werk verricht. In het geval van nieuw bedongen arbeid geldt bij een nieuwe ziekmelding wél weer een nieuwe periode van loonbetaling van 104 weken.
Wanneer ontstaat stilzwijgend nieuw bedongen arbeid?
Passende arbeid kan stilzwijgend de nieuwe bedongen arbeid worden als de werknemer dit werk voor een langere tijd doet zonder dat er iets is vastgelegd. Als beide partijen zich gedragen alsof het aangepaste werk de nieuwe functie is, kan dit worden beschouwd als nieuw bedongen arbeid, en ontstaat er weer recht op loonbetaling bij een nieuwe ziekmelding.
Conclusie
Het verschil tussen passende arbeid en nieuw bedongen arbeid is cruciaal bij een nieuwe ziekmelding. Passende arbeid biedt geen recht op een nieuwe periode van loonbetaling, terwijl nieuw bedongen arbeid dat wel doet. Werkgevers moeten zich bewust zijn van dit verschil om verrassingen bij ziekte te voorkomen.